Aan ons huis hing een restje zonnescherm. De bouten hingen al half uit de muur en ook het scherm was aan één zijde gescheurd. Een beetje olie in de oksels en de ellebogen van het knikarmsysteem heeft het zonnescherm nog 1 jaartje extra gegeven en toen was het op. Heel jammer, want het had een rood doek. En dat geeft zo’n mooi licht! Pure nostalgie waarschijnlijk. 

Op Marktplaats vond ik een vervangende. Ook rood! En de juiste maat voor ons grote raam. Voor € 50 kon ik deze overnemen. Echter zo’n 165 kilometer bij ons vandaan. En dat leverde de volgende uitdaging: hoe vervoer je een tweedehands scherm van 5,5 meter over een afstand van 165 kilometer?

Het valt me op hoe weinig koeriers er nog zijn die in dat gat springen. Uiteindelijk vond ik een koerier uit Rotterdam, die het voor € 180 kon vervoeren. Het kostte wel wat moeite om hem te overreden. Want wie betaalt er nu bijna vier keer zoveel aan het vervoer? En dat is precies waar de rekensom fout gaat. “Voor een paar honderd euro meer heb je een nieuwe.” Maar nu kan ik die paar honderd euro aan iets anders uitgeven. Bovendien is het enige milieubelastende deel van ons scherm het vervoer geweest. 

Als we ‘nieuw’ niet meer als de standaard nemen, maar ‘minst milieubelastend’, dan maken we hele andere keuzes. En zijn we per saldo ook nog eens goedkoper uit.